Pojęcie pseudohodowli nie jest wszystkim znane, toteż nie dziwi fakt, że nie każdy zdaje sobie sprawę z ciemniejszej strony, która kryje się za organizacjami lub osobami zajmującymi się hodowlą zwierząt.

Definicja pseudohodowli.

Mianem pseudohodowli określić można zarówno organizację, jak i osobę prywatną, która w celach czysto zarobkowych rozmnaża zwierzęta o niejasnym rodowodzie, sprzedając je następnie jako całkowicie rasowe. Takie osoby lub organizacje nie posiadają więc żadnych certyfikatów potwierdzających przynależność hodowli do jakiegokolwiek związku, takiego jak Międzynarodowa Federacja Kynologiczna czy Związek Kynologiczny w Polsce.

Dlaczego pseudohodowle są złe?

Ciemna strona pseudohodowli wynika przede wszystkim z tego, że są one całkowicie nastawione jedynie na zysk. Częstym zjawiskiem jest więc przetrzymywanie zwierząt w nieodpowiednich, czy wręcz tragicznych warunkach. Inną kwestią jest fakt, że krzyżowane są zwierzęta o niewiadomym rodowodzie, dochodzić więc może do sytuacji, w których krzyżowane są ze sobą zwierzęta spokrewnione lub chore, co z kolei przekłada się na zwiększone ryzyko pojawienia się w przyszłości różnych schorzeń.

Sprawdzony hodowca – czyli jaki?

Wiarygodni hodowcy zarejestrowani są w jednej z kilku organizacji, takich jak Związek Kynologiczny w Polsce, World Cat Federation, Międzynarodowa Federacja Kynologiczna czy Polska Federacja Felinologiczna. Wszystkie te organizacje posiadają określony i oficjalny wzorzec danej rasy, do którego to stosować muszą się hodowcy w nich zarejestrowani. Zwierzęta pochodzące z pseudohodowli są nie tylko narażone na różnego rodzaju choroby, lecz wykazywać mogą również problemy behawioralne. Jeżeli więc pragniemy posiadać rasowego pieska lub kota – nie dajmy się skusić atrakcyjnej cenie pseudohodowli. Zdecydowanie lepszym wyborem będzie adopcja psa lub kota ze schroniska będącego w tak zwanym typie danej rasy.